پاداش همبستری با همسر نشان داده شده است.
الکافی عن إسحاق بن عمّار:
سَأَلتُ أبا عَبدِ اللّهِ(ع) عَنِ الرَّجُلِ یکونُ مَعَهُ أهلُهُ فِی السَّفَرِ لا یجِدُ الماءَ أیأتی أهلَهُ؟ قالَ: ما اُحِبُّ أن یفعَلَ إلّا أن یخافَ عَلی نَفسِهِ.
قالَ: قُلتُ: طَلَبَ بِذلِک اللَّذَّةَ، أو یکونُ شَبِقا إلَی النِّساءِ؟ قالَ: إنَّ الشَّبِقَ یخافُ عَلی نَفسِهِ. قُلتُ: یطلُبُ بِذلِک اللَّذَّةَ؟! قالَ: هُوَ حَلالٌ.
قُلتُ: فَإِنَّهُ یروی عَنِ النَّبِی(ص) أنَّ أبا ذَرٍّ رَحِمَهُ اللّهُ سَأَلَهُ عَن هذا فَقالَ: إیتِ أهلَک تُؤجَر، فَقالَ: یا رَسولَ اللّهِ آتیهِم واُؤجَرُ؟! فَقالَ رَسولُ اللّهِ(ص): کما أنَّک إذا أتَیتَ الحَرامَ اُزِرتَ، فَکذلِک إذا أتَیتَ الحَلالَ اُوجِرتَ.
فَقالَ أبو عَبدِ اللّهِ(ع): ألا تَری، إنَّهُ إذا خافَ عَلی نَفسِهِ فَأَتَی الحَلالَ اُوجِرَ.[۱]
الکافی ـ به نقل از اسحاق بن عمّار ـ:
از امام صادق(ع) در باره مردی پرسیدم که با همسرش در مسافرت است و آب در دسترس ندارد. آیا با زنش نزدیکی بکند؟
فرمود: «دوست ندارم این کار را بکند، مگر آن که بر خویش بترسد [که به گناه بیفتد]».
گفتم: به قصد لذّت بردن، یا این که نتواند شهوتش را کنترل کند؟
فرمود: «کسی که نمی تواند شهوتش را کنترل کند، بر خویش می ترسد».
گفتم: او با این کار لذّت می بَرد!
فرمود: «این، حلال است».
گفتم: از پیامبر(ص) روایت می شود که ابو ذر رحمه الله از ایشان در این باره پرسید. پیامبر(ص) فرمود: «با همسرت نزدیکی کن که [از خداوندْ] پاداش می گیری».
ابو ذر گفت: ای پیامبر خدا! برای نزدیکی کردن با آنها پاداش می گیرم؟!
فرمود: «همان گونه که اگر مرتکب حرام شوی، گناهکاری، هر گاه با حلال در آمیزی، پاداش می یابی».
امام صادق(ع) فرمود: «آیا نمی بینی که هر گاه بر خویش بترسد و با حلال در آمیزد، پاداش می گیرد؟».
[۱]. الکافی: ج ۵ ص ۴۹۵ ح ۳، دانشنامه قرآن و حدیث ج ۴ ص ۱۴.