احادیث داستانی اوج صداقت در کسب و کار

تهذیب الأحکام عن إسحاق قال:

سَأَلتُ أبا عَبدِ اللّه (ع) عَنِ الرَّجُلِ یبعَثُ إلَی الرَّجُلِ یقولُ لَهُ: اِبتَع لی ثَوباً، فَیطلُبُ لَهُ فِی السُّوقِ، فَیکونُ عِندَهُ مِثلُ ما یجِدُ لَهُ فِی السُّوقِ، فَیعطیهِ مِن عِندِهِ؟ قالَ: لا یقرَبَنَّ هذا ولا یدَنِّس نَفسَهُ؛ إنَّ اللّهَ عز و جل یقولُ:«إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَی السَّمَوَ تِ وَ الْأَرْضِ وَ الْجِبَالِ فَأَبَینَ أَن یحْمِلْنَهَا وَ أَشْفَقْنَ مِنْهَا وَ حَمَلَهَا الاْءِنسَنُ إِنَّهُ کانَ ظَلُومًا جَهُولاً»[۱]، وإن کانَ عِندَهُ خَیراً مِمّا یجِدُ لَهُ فِی السُّوقِ، فَلا یعطیهِ مِن عِندِهِ.[۲]

تهذیب الأحکام ـ به نقل از اسحاق ـ:

از امام صادق(ع) پرسیدم: مردی به دیگری پیغام می دهد و می گوید: «برایم جامه ای خریداری کن» و او برای خرید جامه به بازار می رود؛ امّا خودش مانند جامه ای که در بازار می یابد، دارد. آیا جامه ای را که خودش دارد، به او بدهد؟

امام(ع) فرمود: «هرگز نزدیک این کار نشود و خودش را آلوده نسازد. خداوند عز و جل می فرماید: «ما امانت را به آسمان ها و زمین و کوه ها عرضه کردیم؛ لیکن آنها از پذیرفتنش سر باز زدند و از آن ترسیدند، و انسان، آن را پذیرفت، که او ستمکار و نادان بود». حتّی اگر آنچه خودش دارد، بهتر از آن چیزی بود که در بازار برایش به دست می آورد، باز آنچه را خودش دارد، نباید به او بدهد».

[۱]. الأحزاب: ۷۲.

[۲]. تهذیب الأحکام: ج ۶ ص ۳۵۳ ح ۱۲۰، دانشنامه قرآن و حدیث، ج ۱۷، ص ۲۰۰.