رسول الله(ص):
جاءَنی جَبرَئیلُ فی ساعَةٍ لَم یکن یأتینی فیها، وفی یومٍ لَم یکن یأتینی فیهِ، فَقُلتُ لَهُ: یا جَبرَئیلُ، لَقَد جِئتَنی فی ساعَةٍ ویومٍ لَم تَکن تَأتینی فیهِما، لَقَد أرعَبتَنی؟!
قالَ: وما یرَوِّعُک یا مُحَمَّدُ وقَد غَفَرَ اللّهُ لَک ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِک وما تَأَخَّرَ؟
قالَ: بِماذا بَعَثَک رَبُّک؟
قالَ: ینهاک رَبُّک عَن عِبادَةِ الأَوثانِ، وشُربِ الخُمورِ، ومُلاحاةِ الرِّجالِ، واُخری هِی لِلآخِرَةِ وَالاُولی، یقولُ لَک رَبُّک: یا مُحَمَّدُ، ما أبغَضتُ وِعاءً قَطُّ کبُغضی بَطناً مَلآناً.[۱]
پیامبر خدا(ص):
جبرئیل در ساعت و روزی به نزد من آمد که در چنان ساعت و روزی به نزدم نمی آمد.
به او گفتم: «ای جبرئیل! در ساعت و روزی به نزد من آمده ای که سابقه نداشته است به نزدم بیایی. مرا به وحشت انداختی!».
جبرئیل گفت: چرا باید وحشت کنی ـ ای محمّد ـ، در حالی که خداوند، گناهان گذشته و آینده تو را آمرزیده است؟
گفتم: «چه پیغامی از جانب پروردگارت آورده ای؟».
گفت: پروردگارت تو را از بت پرستی و شرابخواری و ستیزه گری با مردم نهی می کند، و یک چیز دیگر که به سود دنیا و آخرت است، این است که پروردگارت به تو می فرماید: ای محمّد! من هرگز از هیچ ظرفی به اندازه شکم پر، نفرت نداشته ام.
[۱]. الأمالی للمفید: ص ۱۹۲ ح ۲۱، دانشنامه قرآن و حدیث ج ۴ ص ۳۸۶.