كه از راه‏هاى متعددى، به نقل از بسيارى از اصحاب پيامبر، به دست رسيده‏اند، آنچنان كه هيچ‏كس نمى‏تواند در صحت (اين اعتقاد) شك كند.» پس از اين، او با قدرت به تكذيب دومين ادعاى ابن‏خلدون مى‏پردازد. (احمد بن حنبل، المسند، ويرايش دارالمعارف مصر، جلد 5 صفحات 198- 196 و جلد 14، صفحه 288)
نظر جديدترى با اين رويكرد در مورد اين موضوع، فتوايى است كه توسط دبيرخانه عمومى رابطة العالم الاسلامى (مجمع مسلمانان جهان ) در مكه (11 اكتبر 1976/ 23 شوال 1396) صادر شده است، كه در آن تصريح شده كه بيش از بيست تن از اصحاب پيامبر رواياتى در مورد مهدى نقل كرده‏اند، و فهرستى از راويان حديث اين روايات و نيز فهرستى از كسانى كه در زمينه امام مهدى كتاب نوشته‏اند، ارائه مى‏كند. همچنين، افرادى را كه صحت و سقم اين احاديث را از ابعاد محتلف تاييد كرده‏اند، نام برده است؛ بنابراين، اين فتوا، پس از رد نظر ابن‏خلدون اعلام مى‏دارد: «حافظان و علماى حديث معين نموده‏اند كه اخبار قابل اعتماد (صحيح) و قابل قبولى ( حسن) در ميان احاديث مربوط به امام مهدى وجود دارد؛ اغلب آنان از قول منابع موثق متعددى نقل شده‏اند (متواتر و بنابراين متقن). هيچ ترديدى در صحت و متواتر بودن اين روايات وجود ندارد. (در آنها معلوم شده) كه باور به ظهور امام مهدى واجب و يكى از اعتقادات اهل سنّت و جماعت است. تنها جاهلان به سنت (پيامبر) و بدعت‏گذاران، آن را تكذيب مى‏كنند.» (براى نسخه و چاپ مجدد اين فتوا، ن.ك. مقدمه گنجى الشافعى، البيان، بيروت 1399/1979، صص 79- 76 و ضميمه)
4. حافظ ابو الحسن محمد بن حسين سجستانى آبرُى الشافعى ( 363/974-؟) مى‏گويد: «احاديث در اين مورد كه مهدى، از اهل بيت (پيامبر) است و... عدالت را جهانى خواهد كرد، توسط مقامات زيادى روايت شده و راويان متعددى از قول مصطفى كه درود خدا بر او و خاندانش باد، آن را نقل و منتشر كرده‏اند.» بسيارى از علماى بعدى نيز اين جمله را قبول دارند (ابن‏حجر عسقلانى، تهذيب التهذيب، جلد 9، صفحه 144؛ فتح البارى، جلد 7، صفحه 305؛ القرطبى، التذكره، صفحه 617؛ السيوطى، الحاوى، جلد 2، صص