1.. المقالات والفرق، ص۴۳؛ فرق الشيعة، ص۳۴ - ۳۵؛ ر.ک: غلات در دو قرن اول هجري، ص۱۰۵ - ۱۰۷.

2.. Modarressi، Tradition and Survival...، ۱، pp ۹۰ - ۹۱.

3.. ر.ک: نخستين انديشه‌هاي شيعي، ص۱۴۹ - ۱۵۰؛ و نيز: Jafri، The Origins and Early Development of Shi'a Islam، p.۳۰۲ – ۳۰۳.

4.. ر.ک: کليات في علم الرجال، ص۴۰۹ - ۴۱۰.

5.. هدية العارفين، ج۱، ص۱۸۵؛ الذريعه، ج۲۶، ص۶۶.

6.. فرقه‌اي نام گرفته از ابو شُعَيب محمد بن نُصَير فِهري نُمَيري که در زمان حيات امام هادي عليه السلام ادعا کرد که آن حضرت خداست و او را به پيامبري مبعوث نموده است. او به حلول، تناسخ و اباحه محارم و خصوصاً هم‌جنس بازي اعتقاد داشت. به نوشته طوسي او پس از شهادت امام حسن عسکري عليه السلام ادعا کرد که باب امام زمان عجل الله فرجه الشريف است و با جهل و الحادي که از او بروز يافت، مورد لعن ابو جعفر محمد بن عثمان قرار گرفت. نصيريه در حقيقت تنها جريان باقي مانده از غلات عراق است که در دوران غيبت صغرا شکل گرفته، هر چند تلفيقي از سنت جريان‌هاي مختلف غلات پيشين است. ر.ک: المقالات والفرق، ص۱۰۰ - ۱۰۱؛ فرق الشيعة، ص۹۳ - ۹۴؛ الغيبة للطوسي، ص۳۹۸؛ تاريخ العقيدة الشيعية و فرقها، ص۱۱۰؛ الفرقة الهامشية في الاسلام، ص۹۴ - ۹۷، ۱۱۲ - ۱۱۹؛ در بار‌ه گزارش و تحليل جرح و تضعيف محمد بن نصير در منابع شيعه، ر.ک: همان، ص۹۸ - ۱۰۷.

7.. براي نمونه ر.ک: الهفت الشريف، ص۱۱۹، ۱۹۲؛ الهداية الکبري، ص۴۱، ۶۵، ۱۶۰، ۱۹۵، ۲۳۹، ۳۳۹، ۳۷۶ - ۳۷۷، ۳۸۱.

8.. الهفت الشريف، ص۲۰.

9.. براي نمونه ر.ک: تاريخ اهل البيت عليهم السلام ، ص۱۴۸، الدر النظيم، ص۶۰۳؛ الفصول المهمة، ج۲، ص۸۸۳؛ خاتمة مستدرک، ج۴، ص۲۱۲- ۲۱۳؛ تنقيح المقال، ج۱، مقدمه، ص۱۹۰؛ مدرسي، باب را از اصطلاحات غلات مي‌‌داند، ر.ک: Modarressi، Tradition and Survival...، p.۸۹.

10.. نجاشي به فساد مذهب وي تصريح کرده و ابن غضائري علاوه بر اين او را کذاب و صاحب مقاله ملعونه معرفي کرده است؛ رجال النجاشي، ص۶۷؛ رجال ابن الغضائري، ص۵۴.