آدميان^۱ به شکل ادوار و اکوار به جابر منسوب شده است.^۲ همچنين پيشگويي‌هايي در باره حوادث آينده در روايات جابر به چشم مي‌‌خورد که به احتمال فراوان از ساخته‌هاي غلات است؛ براي نمونه مي‌‌توان به رواياتي اشاره کرد که نزاع‌هاي داخلي خاندان عباسي و حوادثي ديگر را پيشگويي مي‌‌کند^۳ و يا روايتي ديگر که قيام ابو السرايا را در سال 199ق، پيشگوي مي‌‌کند.^۴ دفن امام رضا عليه السلام در خراسان،^۵ حفر کانال آب کوفه در زمان منصور عباسي،^۶ امارت منصور بن جمهور بر کوفه^۷ و خلافت عمر بن عبد العزيز،^۸ از ديگر پيشگويي‌هاي منسوب به جابر است.^۹ عجيب آن که در تاريخ يعقوبي نيز، ماجراي عجيب ملاقات قحطبه، يکي از رجال دولت عباسي در اواخر دولت بني اميه، با جابر جعفي و خبر دادن جابر از آينده قحطبه، نقل شده است.^۱۰
در ميان روايات منسوب به وي، رواياتي وجود دارد که با حقايق معروف تاريخي ناسازگار است؛ براي نمونه يکي از آنها نشان مي‌‌دهد که امام باقر عليه السلام در زمان امامت خود، جابر را گسيل مي‌‌دارد تا جابر بن عبد الله انصاري صحابي معروف پيامبر صلي الله عليه و آله را به حضور ايشان فراخواند تا در باره موضوعي شهادت دهد.^۱۱ جالب آن جاست که اين صحابي پيامبر صلي الله عليه و آله سال‌ها قبل از امامت امام باقر عليه السلام ، به سال 79 (يا 77 و يا 78ق)، درگذشته بود.^۱۲
نسبت‌هاي دروغ به جابر، امري غير عادي نيست؛ چنان که در نخستين سال‌هاي پس از وفات جابر، عبد الله بن حارث، رهبر پيروان عبد الله بن معاويه طالبي - که پس از قتل او به اين مقام رسيد - افکار و انديشه‌هاي غاليانه‌اي (مانند اعتقاد به تناسخ، اظلّه و دور)^۱۳ را مطرح کرده و