و نصيب قارى قرآن و بپا دارنده نماز شب مىشود. گويى امام صادق عليه السلام نيز با نگاه به آن آيات و از منظر آن عبارات نورانى، دعاى خويش را بدين شكوه سامان بخشيده است. اوج ارتباط ميان خواندن قرآن با اقامه نماز شب را شايد بتوان در سوره مزّمّل ديد كه خداى حكيم اين گونه رسول خود را مخاطب فرمان مهربانانه خويش قرار مىدهد:
يا أيُّها المُزَّمّلُ * قُمِ اللَّيْلَ إلّا قليلاً * نِصفَهُ أوِ انْقُصْ مِنْهُ قَليلاً * أو زِدْ عَلَيهِ وَ رَتّلِ القُرآنَ تَرتيلاً * إنّا سَنُلقي عَليكَ قَولاً ثَقيلاً. (مزّمّل (73) / 1 ـ 5)
اى جامه به خود پيچيده! شب را به نماز برخيز مگر اندكى، نيمى از آن را، يا اندكى از نيمه بكاه (تا به ثلث رسد) يا بر آن بيفزاى (تا به دو ثلث برسد). و قرآن را شمرده و آرام (واضح و با درنگ) بخوان؛ كه ما بر تو سخنى سنگين و گرانمايه خواهيم افكند!
در خصوص عبارت نورانى «قُمِ اللَّيْلَ إلّا قليلاً» تفاسير مختلفى ارائه شده، كه خلاصه اقوال چنين است:
1. اى رسول ما! شبى بر تو مَگذرد، جز آنكه اندكى در آن، به مناجات پردازى و نماز به پا دارى. (10: ج 5، ص 396)
2. اى پيامبر! بخش عمدهاى از شب را بيدار باش؛ مگر اندكى را كه بيدار نمىمانى و آن را براى خواب و استراحت قرار مىدهى. ۱ (24: ج 13، ص 247)
3. حضرت باقر عليه السلام مىفرمايد: خداوند به پيامبر صلى الله عليه و آله وسلم دستور داد كه هر شب، نماز شب بخواند؛ مگر آنكه به علّتى همچون بيمارى و نظاير آن نتواند. (21: ج 20، ص 78)
1.اين نظر، با آيه بيستم از همين سوره تطبيق پيدا مىكند. خداوند در اين آيه چنين مىفرمايد: إنَّ ربّك يَعلَمُ أنّكَ تَقومُ أَدنى مِنْ ثُلُثَى اللَّيْلِ وَ نِصفَهُ وَ ثُلُثَهُ وَ طائِفَةٌ مِنَ الَّذينَ مَعكَ: به راستى خداوندگار مىداند كه تو نزديك دو ثلث شب و نيم آن و ثلث آن را به نماز برمىخيزى و گروهى از آنان كه با تواند نيز (چنين مىكنند).