مهدويّت در قرآن آيات مشترك - صفحه 93

مهدويّت در قرآن: آيات مشترك

غلام‏حسين تاجرى‏نسب ۱

چكيده: نويسنده در اين گفتارـ كه هدف آن، نشان دادن ريشه‏هاى استوار عقيده‏ى مهدويّت در قرآن است‏ـ ابتدا ضرورت رجوع به تفسير اثرى / مأثور براى موضوع خود را ثابت مى‏كند، سپس آيات مربوط به امام مهدى عليه ‏السلام را كه در قرآن آمده، به چند گروه تقسيم مى‏كند: آيات مشترك، آيات متّبع و آيات مختص. در هر كدام از اين گروه‏ها، آيات قرآنى بر اساس تقسيم چهار بخشىِ ديگر، مرتّب شده است. در اين گفتار، فقط آيات مشترك مطرح شده، يعنى آياتى كه به اتّفاق كتاب‏هاى تفسيرى شيعى و سنّى، درباره‏ى امام مهدى عليه ‏السلام است.
در اين گفتار مقدّمه‏اى در مورد تفسير اثرى آمده و پس از آن 9 آيه، حدود 50 حديث و سه پيوست توضيحى در مورد آيات و روايات ياد شده است.

كليد واژه‏ها: قرآن، تفسير اثرى/ امام مهدى عليه ‏السلام ، آيات مهدويّت/ تفسير، شيعى و سنّى/ مهدويّت، اصالت قرآنى.

مقدّمه:


مژده اى دل كه مسيحا نفسى مى‏آيدكه ز انفاس خوشش بوى كسى مى‏آيد


ز غمِ هجر مكُن ناله و فرياد، كه دوشزده‏ام فالىُ و «فريادرسى» مى‏آيد

1.دكتراى علوم قرآن و حديث، مدرّس دانشكده اصول دين، تهران.

صفحه از 123