محمدبن مكى، معروف به شهيد اول ـ نگارنده شهير كتاب اللمعة الدمشقيه در علم حقوق (فقه) كه در سال 1384 / 786 در حلب كشته شد ـ جمعآورى و به كتاب افزوده شـده است. ۱ پانزده مناجاتى كه در چندين ويراست جديد صحيفه افزوده شدهاند، نيز به نظر مـىرسد كـه تـوسط علامـه محمـدباقـر مجلسـى ( وفات 9 ـ 1968 / 1110 يا 1111 ) ـ نويسنده مجموعه ماندگار و جاويدان حديث شيعه، بحارالانوار ـ به صحيفه اضافه شده باشند. ۲
علاوه بر مناجاتهاى اصلى صحيفه، مناجاتهاى بسيار ديگرى نيز از امام زينالعابدين وجود دارند كه توسط محققين مختلف به همراه مناجاتهاى اصلى در مجموعههايى به عناوين «صحيفه دوم»، «صحيفه سوم» و به همين ترتيب جمعآورى شدهاند. صحيفه دوم كه از نظر حجم مطالب تقريبا به اندازه صحيفه اصلى است با عنوان «خواهر» صحيفه توسط محمدبن الحسن الحرالعاملى (وفات 3 ـ 1692 / 1104)، نويسنده كتاب معروف وسائل الشيعه در سال 1643 / 1053، جمعآورى گرديد. ۳ صحيفه سوم نيز توسط نگارنده كتاب رياض العلماء، ميرزا عبدالله پسر ميرزا عيسى تبريزى معروف به افندى و شاگرد علامه مجلسى، تدوين شد. طولانىترين نسخه به چاپ رسيده از صحيفه، كتاب الصحيفه السجادية الخامسه (پنجمين صحيفه سجاديه) مىباشد كه توسط محسنالامين، نويسنده معروف و معاصر كتاب عيان الشيعه، گردآورى شده است. ۴ اين نسخه از صحيفه شامل تمام مناجاتهاى موجود در
1.ـ قس. مجلسى، بحار LXXXVI، ص ۱۳۴ ـ ۱۳۳.
2.ـ مجلسى در بحارالانوار (۵۳ ـ ۱۴۲ XCI) اين پانزده مناجات را از كتاب العتيق غروى نقل مىكند. وى در مقدمه خود (بحار، ۱، ۱۶) توضيح مىدهد كه اين يك كتاب دعا است كه در غرى (منطقه نجف كه على عليه السلام در آن مدفون است) پيدا شده است و توسط يكى از قديمىترين خبرگان حديث (بعض قدماء المحدثين) جمعآورى شده است.
3.ـ ليتوگرافى شده در ايران و بمبئى (۴ ـ ۱۸۹۳ / ۱۳۱۱).
4.ـ دمشق. ۱۹۱۲ / ۱۳۳۰. صحيفه چهارم توسط ميرزا حسين بن محمد تقى نورى (وفات ۱۹۰۲ / ۱۳۲۰) جمعآورى و در ايران چاپ شد. صحيفه ششم توسط محمد صالح مازندرانى حائرى نوشته شد (براى اين شش مورد به آقا بزرگ تهرانى، الذريعه الى تصانيف الشيعه تحت عنوان صحيفه سجاديه مراجعه كنيد). ساير موارد توسط دانشمندان معاصر چون حاج شيخ محمدباقر بن محمد حسن بيرجندى قائنى، شيخ هادى بن عباس على كاشف الغطاء نجفى، و حاج شيخ ميرزا على حسينى مرعشى شهرستانى حائرى جمعآورى شدهاند (قس. مقدمه آقا نجفى بر صحيفه).
