صحيفههاى پيشين مىباشد كه از اين ميان 130 مناجات مربوط به صحيفههاى اول و دوم بوده و 52 مناجات نيز به آنها افزوده شده است. ۱ كنستانس پَدويك ۲ در مطالعات دلسوزانه خود در مورد كتب ادعيه اسلامى و عبادات مسلمانان از نسخه كامل و نهايى صحيفه پنجم كه بيش از ششصد صفحه دارد استفاده كرد.
هرگونه تلاش جدى براى بدست آوردن دلايل تاريخى بر صحت هر كدام از مناجاتها و ادعيه موجود در تمام ويراستهاى صحيفه كه مبتنى بر بررسىهاى انتقادى جديد نيز بايد باشد، وظيفهاى دشوار است كه در آن مسائل مهم و عمدهاى نيز بايد مورد توجه قرار گيـرند. نتيجه چنين بـررسىاى ـ البته اگر كسى بتواند با مطالعه ساير متون قديمى تصميمگيرى و قضاوت كند ـ احتمالاً چنين است كه، پس از سالها تلاش سخت و طاقتفرسا تنها يك دسته فرضيه در اختيار داريم كه با درجات گوناگونى مورد شك و ترديد قرار دارند. اين موضوع مىتواند براى محققين غربى و مسلمانان امروزى، كه هر دو گروه به هر صورت هيچگونه دخالت و ارتباط مشخصى با مضامين و آموزههاى صحفيه ندارند، جالب توجه باشد. امّا شيوه بيشتر مسلمانان بر اين است كه به مضمون و محتواى متونى كه به صورت احاديث و روايات باشند توجه مىكنند و چندان توجهى به اينكه براساس «حقايق تاريخى» چه كسى واقعا آن متن را نوشته، از خود نشان نمىدهند. در اين رابطه مىتوان به جمله معروف على اشاره كرد كه: «به آنچه گفته شده است توجه كن و نه به اين كه چه كسى آن را گفته است، زيرا تنها حقيقت بودن يا نبودن كلمات است كه واقعا اهميت دارد.» با عنايت بر اين نظر اگر نويسنده صحيفه كامله، امام سجاد نبوده باشد، نويسنده آن در هر صورت يك مقام و مرجع معنوى است و يا جايگاهى در اين سطح دارد. با توجه به تمام اين مطالب، دوباره به نقطه آغازين بازمىگرديم كه : با
1.ـ تهرانى، الذريعه، تحت عنوان صحيفه سجاديه.
2.۲ - Constance Padwich.
