شود. اختلاف سند يعنى ضبط و اختلاف نسخ و كتب درباره اين راوى، كه بالاخره اين سند چيست و صحيح آن كدام است؟ گمان مى‏كنم كه اين كتاب خوبى بشود.

[درباره كتاب «الامامة و التبصرة» و تحقيق آن ]

مثالى مى‏زنم كه برخى از اين مصادر، چگونه به دست ما رسيده است. يكى از اين مصادر، كتاب «الامامة و التبصرة» است كه به كرامت به دست ما آمد. يعنى تا قبل از زمان من، از زمان مرحوم مجلسى ـ چهار صد سال قبل از اين ـ تا به حال در اختيار كسى نبود. از مرحوم آيت‏الله العظمى حجت استفتاء شده بود و بقلم مرحوم آيت الله العظمى آقاى سيد محمد حسين طباطبايى صاحب تفسير «الميزان» انكار شده بود كه اين كتاب متعلق به والد صدوق باشد. مرحوم آيت‏الله العظمى بروجردى فرمودند: هنوز من اثرى از كتابهاى پدر صدوق را سراغ ندارم و نديده‏ام. امّا من براى حلّ مشكل، به اصفهان رفتم. مستقيما به مزار مجلسى اول و مجلسى ثانى رفتم. از اينجا (قم) اول اذان صبح سوار ماشين شدم با يك توسل و رفتم سر قبر مجلسيّين. به ايشان گفتم: من دو هديه آورده‏ام، يكى سوره يس و يكى سوره ـ يادم نيست ـ الرحمن يا تبارك، مهمان شما هستم از شما ناشتايى مى‏خواهم، از شما پدر و پسر. دو سوره را ايستاده سر قبر اين دو بزرگوار خواندم و رفتم. يك ساعت طول نكشيد (در آن كتابى كه چاپ كرديم «الامامة و التبصرة» شرح حال را نوشتم) كه به كرامت مجلسى، نسخه اين كتاب از يك كتابخانه گمنام در اصفهان به دست من رسيد و من آن را طبع كردم كه الآن حاضر و آماده است. اين نسخه از كتاب «الامامة و التبصرة» كه به دست ما آمد، خط مرحوم مجلسى بر آن است. اين مصادر كه اكنون هست، حتى بعضى از آنها در فصلنامه «تراثنا» آمده است يا بعضى ديگر در نشريه علوم‏الحديث، به عنوان رساله چاپ شده است، آنها را هم استخراج كرديم به قرون اول و ثانى و ثالث، تا هر كجا كه رسيده است.

[خدمت به ثقلين ]

در هر حال، ما آماده‏ايم و اين اعلان را كرده‏ايم كه از همه چيز و همه دنيا و ما فيهايش