مىپذيريم، ولى چون هدف بيشتر كوتاه كردن عبارات و آوردن علامتى خاصّ بوده، وقت چندانى براى اين منظور مصروف نگرديده است.
بعد از شماره بندى دعاها، متن دعا مورد بررسى قرار گرفته و واژههايى انتخاب شده، سپس وارد برنامه كامپيوترى گرديده است. اين مرحله از كار، بيش از يك سال به طول انجاميده و بيشترين وقت را به خود اختصاص داده است. پس از اتمام اين مرحله، واژههاى انتخاب شده و آدرسهاى ثبت شده، از دستگاه پياده و طى چندين مرحله كنترل، تطبيق و بازنگرى شده و در هر مرحله، اصطلاحات انجام شده به دستگاه (كامپيوتر) منتقل شده است. پس از آن، در دو مرحله كار، ارجاعات تكميلى و معادل فارسى برخى از واژهها نيز انتخاب گرديد و در نهايت به تعدادى از صاحب نظران و كاربران احتمالى داده شد و برخى از نقطه نظرها نيز اعمال گرديد. در اين فرهنگ بيش از 7500 مدخل اصلى و 3500 مدخل ارجاعى و 800 معادل فارسى گزينش و در مجموع 20000 مورد، ثبت اطلاعات صورت گرفته است. اين فرهنگ در روش، با دو فرهنگ ياد شده ـ يعنى «فرهنگ موضوعى قرآن كريم» و «المعجم المفهرس لمعانى القرآن الكريم» ـ شباهت تامّ دارد و پيش از عمل، فوائد هر دو تحليل شده است. ولى در انتخاب واژهها، فقط متكى به متن صحيفه بوده و در حين عمل ـ جز به ندرت ـ مراجعه به آنها صورت نگرفته است؛ زيرا به علت تفاوت آشكار متن صحيفه با قرآن، اصولاً نمىتوانست چنين فرهنگهايى در ساخت و ساز، فرهنگ حاضر را يارى نمايد. سعى نگارنده بر آن بوده است كه بتوان ضمن ارائه الگو (مدل) براى ساير متون دعاها، در تدوين «فرهنگ موضوعى دعا» مفيد باشد.
نشانـههـا
در اين فرهنگ، نشانههايى به كار رفته كه هر كدام مقصود خاصى را دنبال مىكند:
الف ) ــ خط تيره: كه در ابتداى كلمه و يا جمله يا پيش از واژه دوم و سوم و... آمده، به معناى وابستگى به كلمه و يا جمله قبلى است و به تنهايى مورد نظر نيست و با قبلىهاى خود ارتباط دارد. مثلاً:
