المعجم الکبیر ـ به نقل از سلمان ـ:
گفتم: ای پیامبر خدا! هر پیامبری وصی ای دارد. وصی شما کیست؟
پیامبر(ص) در پاسخ من، سکوت کرد. بعداً چون مرا دید، فرمود: «ای سلمان!».
من با سرعت گفتم: بله.
فرمود: «می دانی وصی موسی که بود؟».
گفتم: آری، یوشع بن نون.
فرمود: «چرا؟».
گفتم: زیرا او داناترین ایشان بود.
فرمود: «وصی و رازدان من و بهترین کسی که پس از خود به یادگار می نهم که به وعده من تحقّق می بخشد و بدهی ام را می پردازد، علی بن ابی طالب است».
المعجم الکبیر عن سلمان:
قُلتُ: یا رَسولَ اللّهِ، لِکلِّ نَبِی وَصِی، فَمَن وَصِیک؟ فَسَکتَ عَنّی، فَلَمّا کانَ بَعدُ رَآنی فَقالَ: یا سَلمانُ، فَأَسرَعتُ إلَیهِ قُلتُ: لَبَّیک، قالَ: تَعلَمُ مَن وَصِی موسی؟ قُلتُ: نَعَم، یوشَعُ بنُ نونٍ، قالَ: لِمَ؟ قُلتُ: لِأَنَّهُ کانَ أعلَمَهُم.
قالَ: فَإِنَّ وَصِیی ومَوضِعَ سِرِّی وخَیرَ مَن أترُک بَعدی وینجِزُ عِدَتی ویقضی دَینی عَلِی بنُ أبی طالِبٍ.[۱]
[۱]. المعجم الکبیر: ج ۶ ص ۲۲۱ ح ۶۰۶۳، کنز العمّال: ج ۱۱ ص ۶۱۰ ح ۳۲۹۵۲، دانشنامه قرآن و حدیث، ج ۹، ص ۴۸۰.
