آن است كه به خوانندگان و پژوهشگران توجّه مىدهد كه مىتوان به نقد علمى نويسندگان و محقّقانى در اين سطح و جايگاه پرداخت و با نقد عالمانهى عالمان، حرمت علم را پاس داشت. به هر حال، براى ملّتى كه قرنها، «آنچه خود داشت ز بيگانه تمنّا مىكرد» چنين نقّادىهايى ضرورت دارد. و اين ضرورت، با شناختن شأن و جايگاه نويسندگان چنان مقالاتى روشنتر مىشود.