نكات و مطالبى كه آن حضرت در اين خطبه به آن اشاره كرده، عبارت است از:
1. فتنه دجال؛
2. برحذر داشتن مردم از او؛
3. هيچ فتنه اى از فتنه او عظيم تر نيست؛
4. تمام پيامبران مردم را از فتنه او برحذر داشتند؛
5. اگر زمانى كه او مى آيد، زنده باشم، با او مجادله و خصومت مى كنم؛
6. و در صورتى كه من نباشم، بايد هر مسلمانى با او مقابله نمايد؛
7. خداوند كسانى را كه با او مقابله كنند، نصرت مى كند.
8. از ميان دو كوه بين شام و عراق بيرون آيد؛
9. لشكر بسيارى را از هر طرف فرستد؛
10. ادعاى نبوت كند؛
11. در مرحله بعد ادعاى خدايى كند، در حالى كه ديده مى شود؛
12. يك چشم است، در حالى كه خداوند اين چنين نيست؛
13. در بين دو چشمش نوشته شده: «او كافر است»؛
14. هر مؤمنى كه او را مى بيند، بايد بر روى او آب دهان اندازد؛
15. او با خود بهشت و دوزخ به همراه دارد؛ ولى بهشتش در حقيقت دوزخ و دوزخش در حقيقت بهشت است؛
16. هر كس كه به دوزخ او مبتلا شد، بايد به خدا پناه برد و از اوائل سوره كهف قرائت كند تا در امان ماند؛
17. شياطين با او همراهى و همكارى مى كنند؛
18. كنيه او ابو يوسف است؛
19. قبل از ظهور حضرت مهدى عليه السلام در آخر الزمان ظهور مى كند.