نظام اخوت و برادری دینی در منظر قرآن و حدیث
سال
1404 / شماره پیاپی
115 /
صفحه
152-169
چکیده :
«اخوت» یا «برادری دینی» از جمله مسائل اخلاق اسلامی است که رابطه و پیوند ایمانی بین افراد شکل میگیرد. مسئله اصلی پژوهش حاضر، واکاوی ریشههای نظام اخوت و برادری دینی در اخلاق نقلی است. بر این اساس با روش توصیفی تحلیلی و با تاکید بر قرآن و حدیث به تبیین اخلاق مسئولانه از اخوت و پرداخته شده و مسئولیت اخلاقی مبتنی بر برادری دینی در منظر آیات و روایات اهل بیت (ع) تبیین شده است. بررسیها نشان میدهد که در اخلاق ماثور، مسئولیتپذیری انسانها در قبال یکدیگر، صرفاً به دلیل روابط شخصی و نَسبی یا نژادی و قبیلهای نیست. برادران ایمانی باید بکوشند از خودمحوری، غرائز شخصی و رذائل اخلاقی تصفیه شوند و برپایه حب و بغض الهی، پیوند مومنانه در جامعه داشته باشند. ریشه مسئولیت پذیری برخاسته از نظام اخوت و برادری دینی، صرفاً تشریعی نیست بلکه امری تکوینی است که خداوند متعال، در نهان انسان گذاشته است.
کلیدواژههای مقاله :اخلاق نقلی، مسئولیت، اخوت دینی، برادری دینی، حب و بغض الهی