احادیث داستانی احتیاط شرط عقل است

الکافی عن محمّد بن عبد اللّه الخراسانی خادم الرضا(ع):

دَخَلَ رَجُلٌ مِنَ الزَّنادِقَةِ عَلی أَبِی الحَسَنِ(ع) وعِندَهُ جَماعَةٌ، فَقالَ أَبُوالحَسَنِ(ع): أیهَا الرَّجُلُ، أرَأَیتَ إِن کانَ القَولُ قَولَکم ـ ولَیس هُوَ کما تَقولونَ ـ أَلَسنا وإِیاکم شَرَعا سَواءً، لایضُرُّنا ما صَلَّینا وصُمنا وزَکینا وأَقرَرنا؟! فَسَکتَ الرُّجُلُ، ثُمَّ قالَ أَبُو الحَسَنِ(ع): وإِن کانَ القَولُ قَولَنا ـ وهُوَ قَولُنا ـ أَلَستُم قَد هَلَکتُم ونَجَونا؟![۱]

الکافی ـ به نقل از محمّد بن عبد اللّه خراسانی، خادم امام رضا(ع) ـ:

مردی از زنادقه بر امام رضا(ع) در آمد و عدّه ای در حضور ایشان بودند. امام رضا(ع) به او فرمود: «ای مرد! گیرم که سخن شما درست باشد ـ که البتّه چنین نیست ـ، آیا نه این است [که در آن صورت،] من و شما یکسان خواهیم بود و نماز و روزه و زکات و ایمان ما به ما زیانی نمی زند؟!». مرد، خاموش ماند.

امام(ع) سپس فرمود: «و اگر سخن ما درست باشد ـ که همین طور هم هست ـ، آیا نه این است که شما هلاک شده اید و ما نجات یافته ایم؟!».

[۱]. الکافی: ج ۱ ص ۷۸ ح ۳، دانشنامه قرآن و حدیث، ج ۵، ص ۱۹۸.