3980

هنگامى كه نشانه هاى نعمت پروردگار آشكار شد و مقدّماتش به شما رسيد، با ناسپاسى و كمى شكر دنباله آن را از خود دور نسازيد

 2009

كسى كه با دست كوتاه ببخشد با دست بلند به او بخشيده مىشود

 2508

حق را تنها گذاشتند و باطل را نيز يارى نكردند

 6119

نتيجه حسابرسى، اصلاح خويشتن است

 1804

عملى كه همراه با تقوا باشد كم نمى‏شود (هرچند به نظر ناچيز آيد)؛ چگونه كم خواهد بود عملى كه مقبول درگاه خداست؟

 21077

عفو و گذشت افراد لئيم و پست را فاسد مى‏كند، به همان اندازه كه افراد با فضيلت را اصلاح مى ‏نمايد

 1844

كمال عفت اين است كه انسان به آنچه كه دارد راضى باشد

 2041

هر سخنى كه ذكر خدا در آن نباشد بيهوده است، و هر سكوتى كه در آن فكر كردن نباشد سهوست، و هر نظرى كه در آن عبرت نباشد لهوست

 1416

اگر كاركردن مايه رنج و زحمت است، هميشه بيكار بودن نيز موجب فساد و تباهى است

 1841

به راستى چون مؤمن بنگرد، عبرت گيرد و چون سكوت كند، بينديشد و چون سخن گويد، ذكر گويد و چون بى‌نياز شود، شكر كند و چون در سختى افتد، صبر كند .

 1628

خوشا به حال كسى كه به ياد معاد باشد و توشه آن را زياد كند

 2292

خدايا اين عزت، مرا بس است كه بنده تو باشم و اين افتخار برايم بس است كه تو پروردگار منى

 2965

؛ و نيز او فرمان مى‌دهد كه خواسته‌هاى نابجاى خود را درهم بشكند، و به هنگام وسوسه‌هاى نفس خويشتن‌دارى را پيش گيرد زيرا كه نفس اماره انسان را به بدى وا مى‌دارد، مگر آنكه رحمت خدا شامل حال او شود

 1481

خوشا به حال كسى كه همتش همه مصروف كارى باشد كه او را به كار آيد و تمام كوشش را براى چيزى قرار دهد كه او را (فرداى قيامت از آتش دوزخ) رهايى بخشد