امام صادق علیه السلام
إنَّ السَّماءَ بَكَت عَلَى الحُسَينِ بنِ عَلِيٍّ عليه السلام ويَحيَى بنِ زَكَرِيّا عليه السلام ، ولَم تَبكِ عَلى أحَدٍ غَيرِهِما. قُلتُ: وما بُكاؤُها؟ قالَ: مَكَثوا أربَعينَ يَوما تَطلُعُ الشَّمسُ بِحُمرَةٍ وتَغيبُ بِحُمرَةٍ .
«آسمان بر حسينبنعلى و يحيى بن زكريّا گريست و براى هيچكس جز اين دو گريه نكرد». گفتم: گريهاش چگونه بود؟ فرمود: «چهل روز خورشيد با سرخى بر مردم طلوع مىكرد و با سرخى غروب مىنمود» .
كامل الزيارات : ص 186 ح 260
شرح خطبه 49 نهج البلاغه
شرح خطبه 48 نهج البلاغه
شرح خطبه 47 نهج البلاغه
شرح خطبه 46 نهج البلاغه
شرح خطبه 45 نهج البلاغه
شرح خطبه 44 نهج البلاغه
شرح خطبه 43 نهج البلاغه
برجسته سازی ازجمله نظريه های ادبی معاصر است که با رويکردی ادبی به متون منظوم يا منثور، در صدد تبيين و تحليل آن دسته از ...
شرح خطبه 42 نهج البلاغه
شرح خطبه 41 نهج البلاغه
