امام صادق علیه السلام
إنَّ السَّماءَ بَكَت عَلَى الحُسَينِ بنِ عَلِيٍّ عليه السلام ويَحيَى بنِ زَكَرِيّا عليه السلام ، ولَم تَبكِ عَلى أحَدٍ غَيرِهِما. قُلتُ: وما بُكاؤُها؟ قالَ: مَكَثوا أربَعينَ يَوما تَطلُعُ الشَّمسُ بِحُمرَةٍ وتَغيبُ بِحُمرَةٍ .
«آسمان بر حسينبنعلى و يحيى بن زكريّا گريست و براى هيچكس جز اين دو گريه نكرد». گفتم: گريهاش چگونه بود؟ فرمود: «چهل روز خورشيد با سرخى بر مردم طلوع مىكرد و با سرخى غروب مىنمود» .
كامل الزيارات : ص 186 ح 260
شناختنامۀ نبوّت (نبوت عامه)
معرفت شناسی قرآنی
حکمت نامه بسیج
نسبت ذات و صفات در اندیشه امامیه نخستین
جریان شناسی مطالعات حدیثی معاصر
حکمت نامه حضرت عبدالعظیم الحسنی(ع)
سیره پیامبر خاتم(ص)
حکمت نامه کودک
مسیحای طوس