می‌شود؛ نیمی در عبدالله و نیمی در ابی طالب قرارمی گیرد. این روایت، در ادامه، به انتقال این نور در هر امامی از ائمه تا قیامت می‌پردازد.۱ مرحوم علامه مجلسی در مرآة العقول به تبیین روایت پرداخته است.۲
3. در روایتی در احوال قیامت و بهشت به مسأله عمود نور _ که در دستان فرشتگان است_ اشاره شده است:
بِیَدِ كُلِّ مَلَكٍ عَمُودٌ مِنْ نُورٍ حَتَّی یَدْخُلَ الْجَنَّةَ.۳.
4. در باره سر مقدس سید الشهداء علیه السلام نیز تعبیر عمود نور به کار رفته است:
رأس مولانا الحسین علیه السلام قد أخذ عمود نور من الأرض إلی السماء، كأنّه البدر.۴.
5. در تفسیر القمی، در ابتدای سوره صافات، ذیل آیه «إِنَّا زَیَّنَّا السَّماءَ الدُّنْیا بِزِینَةٍ الْكَواكِبِ»، از امیرالمومنین علیه السلام نقل شده است:
لِهَذِهِ النُّجُومِ الَّتِی فِی السَّمَاءِ مَدَائِن مِثْلُ الْمَدَائِنِ الَّتِی فِی الْأَرْضِ مَرْبُوطَةٌ كُلُّ مَدِینَةٍ بِعَمُودٍ مِنْ نُورٍ طُولُ ذَلِكَ الْعَمُودِ فِی السَّمَاءِ مَسِیرَةُ مِائَتَیْنِ وَ خَمْسِینَ سَنَةً.۵.
6. در ذیل داستان طعام بنی اسراییل از ابن جریح در باره الطاف الهی‌ای که شامل بنی‌اسراییل شده بود، آمده است:
و كان ینزل علیهم فی اللیل من السماء عمود من نور یضیء لهم مكان السراج.۶.
در سفر خروج نیز به ستون آتشی اشاره شده که راه را به آنها می‌نمایاند:
و خداوند در روز، پیش روی قوم در ستون ابر می‌رفت تا راه را به ایشان دلالت
کند و شبانگاه در ستون آتش، تا ایشان را روشنایی بخشد و روز و شب را
راه روند...۷.
7. مرحوم مجلسی در بحار الانوار در ذیل آیه هیجده سوره حجر «الاَّ مَنِ اسْتَرَقَ السَّمْعَ فَأَتْبَعَهُ شِهابٌ مُبینٌ» می‌نویسد:
1.. علل الشرایع، ج۱، ص۲۰۹ و با کمی اختلاف، ر.ک: دلائل الإمامة، ص۱۵۸.
2.. ر.ک: مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول، ج۵، ص۱۸۶- ۱۸۹.
3.. الأمالی للصدوق، ص۵۲؛ ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص۷۱
4.. مدینة معاجز الأئمة الإثنی عشر و دلائل الحجج علی البشر، ج۴، ص۱۲۱
5.. تفسیر القمی، ج۲، ص۲۱۹؛ ج۴، ص۵۹۱
6.. بحار الأنوار، ج۱۳، ص۱۶۷
7.. سفر خروج، ص۱۳ - ۲۱ و ر.ک: نحمیا، ص۹- ۱۹
