الشهاب عمود من‏ نور یضی‏ء ضیاء النار لشدة ضیائه.^۱.
8. در باره امام زمان علیه السلام و کیفیت ظهور حضرت نیز مسأله عمود نور مطرح گردیده است. در این روایات، پس از ندای حضرت به اجتماع یاورانشان آمده است:
فَیَأْمُرُ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ النُّورَ، فَیَصِیرُ عَمُوداً مِنَ الْأَرْضِ إِلَی السَّمَاءِ، فَیَسْتَضِی‏ءُ بِهِ كُلُّ مُؤْمِنٍ عَلَی وَجْهِ الْأَرْضِ.^۲.
9. در روایتی از جابر بن عبدالله آمده است که پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: خداوند لوا و عمودی از نور دارد که آن دو را دو هزار سال قبل از خلقت آسمان‌ها و زمین آفریده است:
أَنَّ لِلهِ تَعَالَی لِوَاءً مِنْ نُورٍ وَ عَمُوداً مِنْ نُورٍ خَلَقَهُمَا اللهُ قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ بِأَلْفَیْ عَامٍ.^۳.
10. در داستان خروج لوط آمده است که وقتی جبرییل از او خواست که از سرزمینش خارج شود، لوط فرمود: چگونه بیرون بروم؛ در حالی که دور خانه‌ام اجتماع کرده‌اند؟ جبرییل مقابل او عمودی از نور قرار داد و گفت که از این ستون تبعیت کن تا دسترسی به تو نداشته باشند:
وَضَعَ بَیْنَ یَدَیْهِ عَمُوداً مِنْ نُورٍ، فَقَالَ لَهُ اتَّبِعْ هَذَا الْعَمُودَ.^۴.
11. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله بهره‌مندان از ستون روشنای زیر عرش را تنها علی و دوست‌داران او خوانده است:
إِنَّ لِلهِ عَمُوداً تَحْتَ الْعَرْشِ، یُضِی‏ءُ لِأَهْلِ الْجَنَّةِ كَمَا تُضِی‏ءُ الشَّمْسُ لِأَهْلِ الدُّنْیَا، لَا یَنَالُهُ إِلَّا عَلِیٌّ وَ مُحِبُّوهُ.^۵.
12. از دیگر کاربرد‌های لفظ عمود نور، استفاده نمودن از این واژه برای بیان ارتباط و اتصال معنوی و عروج روحانی انسان است؛ مثل این روایت:
ان العبد اذا سجد امتد من اعنان السماء عمود من نور الی موضع سجوده، فاذا رفع احدكم رأسه من السجود فلیمسح بیده موضع سجوده...؛^۶.