جلوگيرى از بروز حوادث ناگوار، جمعيت را متفرق و سلاح هاى گردآورى شده را به مأموران دولت تسليم كند. در جريان هجوم نظاميان به مردم، در حادثه مسجد گوهرشاد، هشت تن از مجتهدان خراسان، كه آية اللّه آشتيانى نيز از شمار ايشان بود، به رضاشاه تلگراف كردند و خواستار منع كشتار مردم و نقض حكم بى حجابى و نيز برداشتن فرمانِ برسر نهادنِ كلاه فرنگى، گرديدند.پس از واقعه گوهرشاد، جز آشتيانى، تمامى امضاكنندگان تلگراف دستگير شدند. وى را نيز مدتى بعد به تهران فراخواندند و به اجبار در شهررى سكونت دادند.او در خرداد 1320 اجازه يافت به قم رود. در طول مدت اقامتش در قم، تحت نظارت مأموران رژيم به سر مى برد. وى در همان سال، راهى عتبات شد و در كربلا به تدريس و اقامه جماعت پرداخت. پس از چند سال به ايران بازگشت و در مشهد سكونت گزيد. ^۱

آثار

1 . كتاب الاجارةاين كتاب كه تقريرات درس آن بزرگوار است، توسط فرزند دانشمندش آية اللّه آقا ميرزا محمود آشتيانى، تدوين شده، و در 1343ش در تهران به چاپ رسيده است.2 . رساله اى در معناى حديث «نية المؤمن خيرٌ من علمه»، (رساله حاضر).3. اجازات
او به واسطه پدر، از شيخ انصارى روايت مى كند و افرادى نيز از ايشاناجازه روايى داشتند، مانند: سيد مصطفى صفائى خوانسارى، ^۲ حاج ميرزا حسن اشرف الواعظين، شيخ محمد تقى همدانى، سيد حسن يزدى حائرى، ^۳ جلال الدين