قبل از سال 64 میلادی نگاشته نشده است؛ هر چند قبلاً گمان می‏رفت که این اناجیل قبل از این زمان نوشته شده‏اند، و حتی گاهی زمان نگارش برخی از آنها را به قبل از سال 40 میلادی برمی‏گردانیدند. انجیل مرقس _ که در حدود سال هفتاد میلادی نوشته شده _ نخستین انجیل مکتوب عهد جدید است. انجیل نویسی در اواسط دهه شصت میلادی آغاز گشت. در این زمان، ابتدا انجیل مرقس، پس از آن متی و سپس لوقا نوشته شدند. نزدیک به پایان قرن اول، انجیل یوحنا نوشته شد.^۱

در نتیجه از آنجایی که عروج عیسی _ علیه السلام _ در سال سی میلادی است، به طور قطع، نوشتن این اناجیل در عهد اول مسیحیت نبوده است و طبیعتاً هیچ یک از نویسندگان اناجیل، مسیح را درک نکرده‌اند.

2. منشأ اناجیل اربعه

مسیحیان معتقدند پیش از نوشته شدن اناجیل یک سنت شفاهی وجود داشت. به عقیده آنان، عیسی _ علیه السلام _ در حدود سال 30 وفات یافت و کسانی که از او پیروی کرده‌اند، وی را شناخته، کار‌هایش را دیده و سخنان را شنیده بودند، خاطرات خویش از او را در حافظه نگه می‌داشتند. هنگامی که مسیحیان نخستین برای عبادت گرد می‌آمدند، آن خاطرات نقل می‌شد. اندک اندک این منقولات شکل مشخصی یافت و بر حجم آنها افزوده شد.^۲

از روایت امام رضا _ علیه السلام _ می‌توان دریافت که اناجیل چهار گانه بر اساس هر آنچه که این چهار نفر از انجیل اول به یاد داشتند، نوشته شد. بنا بر این، بخش‌هایی از انجیل نازل شده بر حضرت عیسی _ علیه السلام _ در میان این اناجیل جای گرفته است. همین نکته روشن می‌کند که اگر چه نویسندگان اناجیل اربعه، انجیل را بر اساس آنچه در ذهنشان داشتند، نوشتند، اما نمی‌توان گفت که همه این محفوظات اشکال داشته است، بلکه حقایقی از انجیل واقعی در این اناجیل منعکس شده است.

3. نظر قرآن و اهل بیت علیهم السلام در باره مطالب انجیل موجود

روشن شد که اناجیل اربعه کنونی در زمان اهل بیت، انجیل اهل کتاب بوده است. با ملاحظه آیات و روایات می‌توان نظر قرآن و اهل بیت در باره انجیل فعلی را در چهار گروه