رسول گرامی اسلام(ع) برای بچه داری و خانه داری زنان، ثواب های شگفت آور بیان فرموده است.
الإمام الصادق(ع):
إنَّ رَسولَ اللّهِ(ص) قالَ: أیمَا امرَأَةٍ رَفَعَت مِن بَیتِ زَوجِها شَیئا مِن مَوضِعٍ إلی مَوضِعٍ تُریدُ بِهِ صَلاحا، نَظَرَ اللّهُ عَزَّوجَلَّ إلَیها، ومَن نَظَرَ اللّهُ إلَیهِ لَم یعَذِّبهُ.
فَقالَت اُمُّ سَلَمَةَ: ذَهَبَ الرِّجالُ بِکلِّ خَیرٍ، فَأَی شَیءٍ لِلنِّساءِ المَساکینِ؟!
فَقالَ(ص): بَلی، إذا حَمَلَتِ المَرأَةُ کانَت بِمَنزِلَةِ الصّائِمِ القائِمِ المُجاهِدِ بِنَفسِهِ ومالِهِ فی سَبیلِ اللّه، فَإِذا وَضَعَت کانَ لَها مِنَ الأَجرِ ما لا تَدری ما هُوَ لِعِظَمِهِ، فَإِذا أرضَعَت کانَ لَها بِکلِّ مَصَّةٍ کعِدلِ عِتقِ مُحَرَّرٍ مِن وُلدِ إسماعیلَ، فَإِذا فَرَغَت مِن رِضاعِهِ ضَرَبَ مَلَک عَلی جَنبِها وقالَ: اِستَأنِفِی العَمَلَ، فَقَد غُفِرَ لَک.[۱]
امام صادق(ع):
پیامبر خدا فرمود: «هر زنی که در خانه شوهر خود، به قصد مرتّب کردن آن، چیزی را جا به جا کند، خداوند عز و جل به او نظر [لطف] می کند و خدا به هر کس نظر [لطف] کند، عذابش نمی کند».
اُمّ سلمه گفت: همه خوبی ها [و ثواب ها] را مردها از آنِ خود کرده اند. پس چه چیزی برای زنان بیچاره می مانَد؟
پیامبر(ص) فرمود: «آری. هر گاه زن، باردار شود، به منزله روزه دارِ شب زنده داری است که با جان و مال خود، در راه خدا جهاد می کند. پس چون وضع حمل کند، برایش چنان مزدی هست که عظمتش در تصوّر تو نمی گنجد. و هر گاه کودکش را شیر می دهد، در برابر هر مکیدنی، ثوابی معادل آزاد کردن یک بنده از فرزندان اسماعیل برایش وجود دارد. و چون از شیر دادنْ فراغت یابد، فرشته ای بر پهلوی او می زند و می گوید: زندگی را از نو آغاز کن، که آمرزیده شدی».
[۱]. الأمالی للصدوق: ص ۴۹۶ ح ۶۷۸، دانشنامه قرآن و حدیث ج ۳ ص ۴۶۰.
