امام کاظم(ع) بخشی از آداب غذا خوردن را در این حدیث بیان فرموده است.
مکارم الأخلاق عن الفضل بن یونس ـ فی حَدیثٍ ذَکرَ فیهِ مَجیءَ الإِمامِ الکاظِمِ(ع) إلی مَنزِلِهِ... إلی أن قالَ ـ:
فَأَمَرتُ الغُلامَ فَأَتی بِالطَّستِ، فَدَنا مِنهُ، فَقالَ: الحَمدُ للّهِِ الَّذی جَعَلَ لِکلِّ شَیءٍ حَدّا.
فَقُلتُ: جُعِلتُ فِداک، فَما حَدُّ هذا؟
فَقالَ: أن یبَدَأَ رَبُّ البَیتِ لِکی ینشَطَ الأَضیافُ، فَإِذا وُضِعَ الطَّستُ سُمِّی، وإذا رُفِعَ حُمِدَ اللّهُ.
ثُمَّ اُتِی بِالمائِدَةِ، فَقُلتُ: ما حَدُّ هذا؟
قالَ: أن تُسَمِّی إذا وُضِعَ، وتَحمَدَ اللّهَ إذا رُفِعَ.
ثُمَّ اُتِی بِالخِلالِ، فَقُلتُ: ما حَدُّ هذا؟
قال: أن تَکسِرَ رَأسَهُ لِئَلّا یدمِی اللِّثَةَ.[۱]
مکارم الأخلاق ـ به نقل از فضل بن یونس، در حدیثی که در آن از آمدن امام کاظم(ع) به منزلش یاد شده است ـ:
.. به غلام دستور دادم، لگن آورد. امام(ع) نزدیک آن شد و فرمود: «سپاس، خداوندی را که برای هر چیزی حدّی قرار داده است».
گفتم: فدایت شوم! حدّ این لگن چیست؟
فرمود: «این که صاحب خانه [به شستن دست هایش] آغاز کند تا میهمانان به نشاط آیند، و چون لگن آورده شد، بسم اللّه گفته شود و چون برداشته شد، حمد خدا گفته شود».
سپس سفره را آوردند. گفتم: حدّ این چیست؟
فرمود: «این که هر گاه پهن شد، بسم اللّه گفته شود و هر گاه جمع شد، الحمد للّه گفته شود».
بعد، خلال آوردند. گفتم: حدّ این چیست؟
فرمود: «این که سرِ آن را بشکنی تا لثه را خونی نکند».
[۱]. مکارم الأخلاق: ج ۱ ص ۳۱۸ ح ۱۰۱۸، دانشنامه قرآن و حدیث ج ۴ ص ۵۲۶.