در روايات پيروان مكتب خلفا نيز توجه به اينكه آيات اوّل از سوره مدثّر جزو اوّلين آياتى است كه بر پيامبر اكرم صلى اللَّه عليه وآله نازل گشته، شده است و حتى در بعضى از قول جابربن عبداللَّه انصارى روايتى آورده‏اند كه طىّ آن نزولِ آيه (يا ايّها المدثّر قُمْ فانذر) مقدّم بر آيات ابتداى سوره علق بوده است. (۷۲: ج ۱، ص ۹۹)
بنابراين از همان ابتداىِ نزول قرآن كريم، به پيامبر اكرم صلى اللَّه عليه وآله امر شد كه برخيز و انذار كن. ظاهر اين امر، اطلاق دارد و در آن هيچ نشانى از اينكه اين امر، مربوط به دعوتِ سرّى و نهانى بوده است و نه آشكار، ندارد. و به نظر ما، اين آغازِ انذار امت به اذن پروردگار و امر او مى‏باشد.
و امّا اين بحثِ سرّى بودن دعوت در آغاز كه سه سال هم به طول انجاميد و بعد آشكار شدنِ آن، از كجا آمده و دليل صحّت آن چيست؟
ظاهراً اوّل كسى كه اين بحث را طرح كرده است. ابن هشام است كه البتّه آن را به ابن اسحاق نسبت مى‏دهد و مى‏گويد:
قال ابنُ اسحاق: ثُمَّ دَخَلَ الناس في الاسلام اَرسالاً من الرجال و النساء حتّى فشا ذكر الاسلام بمكَّةَ و تُحُدِّثَ بِه ثُمَّ إن اللَّه عزّوجلّ اَمَر رسولَه صلى اللَّه عليه وآله اَنْ يَصْدَعَ بِما جاءَهُ فيه و اَنْ يُبادىَ النّاسَ بِاَمْرِه و اَنْ يَدعُوَ اليه، و كانَ بَيْنَ ما اَخفى‏ رسولُ اللَّه عليه السلام اَمره و استَتَرَ بِه اِلى‏ اَنْ آمَرَهُ اللَّهُ تعالى‏ باظهارِ دينِهِ ثلاثُ سنينَ فيما بلغنى من مَبْعَثِه ثمَّ قال اللَّه تعالى له: فَاصْدَع بِما تُؤمَر و اَعرِض عن المشركين. (الحجر (14) / 94)
و قالَ تَعالى (وانذر عشيرتك الاقربين). (15: ج 1، ص 250)
چنانكه مشاهده مى‏شود در كلام ابن اسحاق، تناقضى آشكار وجود دارد. از يك طرف مى‏گويد كه مردم از مرد و زن گروه گروه (اَرسالاً) داخل اسلام مى‏شدند و از طرف ديگر مى‏گويد كه پس از آن، خداوند به پيامبرش امر كرد كه امرش را آشكار كند و مردم را به آن دعوت نمايد!؟ و بعد هم بدون ذكر هيچ دليلى، معناى آيه