اشک در چشمان پیامبر(ص) به یاد وطن (مکه) حلقه زد.
تنبیه الخواطر:
ابان بن سعید خدمت پیامبر خدا(ص) رسید. ایشان فرمود: «ای ابان! وقتی که آمدی، مکیان چگونه بودند؟».
گفت: در حالی آنان را ترک کردم که باران بسیاری باریده بود و بوته های اِذخَر، شاخ و برگ داده بودند و برگ علف های یز،[۱]سبز شده بود.
[با شنیدن این سخنان،] چشمان پیامبر خدا(ص) و یارانش غرق در اشک شد.
تنبیه الخواطر:
قَدِمَ أبانُ بنُ سَعیدٍ عَلی رَسولِ اللّهِ(ص) فَقالَ: یا أبانُ، کیفَ تَرَکتَ أهلَ مَکةَ؟ فَقالَ: تَرَکتُهُم وقَد جیدوا، وتَرَکتُ الإِذخِرَ وقَد أعذَقَ، وتَرَکتُ الثُّمامَ وقَد خاصَ. فَاغرَورَقَت عَینا رَسولِ اللّهِ(ص) وصَحبِهِ.[۲]
[۱]. واژه «ثمام» در متن عربى، گیاه علفى و وحشى و زراعتى است از تیره گندمیان.
[۲]. تنبیه الخواطر: ج ۱ ص ۳۸، دانشنامه قرآن و حدیث، ج ۱۴، ص ۳۸۴.