زمان عليه السلام را طول عمر عنايت كند و او را بدون هيچ اثر ظاهرى تا مدتهاى زياد زنده نگه دارد؟
بررسى موضوع: شيعه اماميه به تبع ادله قطعى، معتقد به امامتِ امام زمان حضرت مهدى عليه السلام از سال 255 ق تاكنون است. اين اعتقاد مستلزم آن است كه امكان داشته باشد شخصى بيش از هزار سال عمر كند. اين امرى است كه برخى از علماى اهل سنت آن را قبول نكرده و زير سؤال برده اند.
سائح على حسين مغربى مى گويد:
«اهل سنت نظريه بقا و زنده ماندن مهدى عليه السلام را بيش از هزار سال تا هر زمان كه خدا بخواهد، مورد انتقاد قرار داده اند. عمرى به اين مقدار هرگز در بين بشر مرسوم نبوده است و دليلى نيز از شرع بر آن وجود ندارد» ۱ ؛ همان گونه كه دكتر احمد محمود صبحى اعتقاد به طول عمر امام زمان عليه السلام را از قوى ترين اعتراضات متوجّه به عقيده به مهدى عليه السلام نزد شيعه دوازده امامى دانسته و گفته است: «زنده ماندن مهدى بيش از هزار سال جاى ترديد دارد، و اين خود موجب سست كردن عقيده به مهدويّت از ريشه و اساس مى شود». ۲
ولى اين مسئله از جهاتى قابل طرح بوده و مى توان امكان آن را به اثبات رسانده؛ زيرا:
اوّلاً، خداوند متعال قادر على الاطلاق است و قدرت او شامل هر مقدورى مى شود.
ثانياً، مسئله طول عمر امام زمان عليه السلام و فهم آن بر كسى كه معتقد به معجزات و خارق العاده است، سهل و آسان مى باشد؛ زيرا علل و اسباب منحصر در امور عادى نيست.
1.تراثنا و موازين النقد، ص ۲۰۳.
2.نظريّة الإمامة لدى الشيعة الاثنى عشرية، ص ۴۱۱.