امام باقر علیه السلام
اِنتَفِعوا بِمَوعِظَةِ اللّهِ وَالزَموا كِتابَهُ؛ فَإِنَّهُ أبلَغُ المَوعِظَةِ وخَيرُ الاُمورِ فِي المَعادِ عاقِبَةً، ولَقَدِ اتَّخَذَ اللّهُ الحُجَّةَ فَلا يَهلِكُ مَن هَلَكَ إلاّ عَن بَيِّنَةٍ ولا يَحيى مَن حَيَّ إلاّ عَن بَيِّنَةٍ
از پند خداوند، بهرهمند شويد و به كتاب او چنگ زنيد؛ زيرا آن، رساترين پند و خوشفرجامترينِ چيزها در قيامت است. خداوند، حجّت را قرار داده است. بنا بر اين، هر كه هلاك شود، با وجود دليل روشن هلاك مىشود و هر كه زنده بماند، با وجود دليل روشن زنده مىماند.
الكافى : ج ۳ ص ۴۲۲ ح ۶
تاریخ از جنبه های گوناگون مورد بررسی قرار گرفته است.
واژه هاى «اُسوة» و «إسوة» ، اسم مصدر از «ائتساء» اند و از مادّه «أسو» كه بر درمان و تيمار و اصلاح كردن ، دلالت دارد ، گرفته شده اند .