امام علی علیه السلام
(النبی ص) كانَ دائِمَ البِشرِ، سَهلَ الخُلُقِ، لَيِّنَ الجانِبِ لَيسَ بِفَظٍّ ولا غَليظٍ ولا صَخَّابٍ ولا فَحَّاشٍ ولا عَيَّابٍ ولا مَزّاحٍ ولا مَدَّاحٍ، يَتَغافَلُ عَمَّا لا يَشتَهي، فَلا يُؤيِسُ مِنهُ، ولا يُخَيِّبُ فيهِ مُؤَمِّليهِ .
(پیامبر اکرم ص) پيوسته،خوش رو و ملايم و خوش برخورد بود .سختگير و خشن، داد و فريادكن و بد زبان نبود. عيبجويى نمى‌كرد. خيلى شوخى نمى‌كرد، و از كسى خيلى تعريف نمى‌نمود. در مقابل آنچه دوست نمى‌داشت، خود را به غفلت مى‌زد و به روى خود نمى‌آورد. كسى از وى نااميد نمى‌شد و آرزومندانش، محروم نمى‌شدند.
عيون أخبار الرضا : ج 1 ص 316 ح 1
كتاب شناسى سيره نبوى
چگونگى شهادت امام رضا(ع)
عروج پيامبر از سينه امام علی(ع)
پاره های جگر در تشت
پر طلاق بودن امام حسن(ع)
حدیث «عَشَره مُبَشَّره»
زیارت امام حسین(ع) با پای پیاده
امکان حضور جابر در اولین اربعین
خاستگاه مراسم اربعین
زیارت امام حسین(ع) در اربعین
زیارت سیدالشهدا (ع) با پای پیاده
مهم ترين آداب زيارت امام حسين(ع)
روایت اگر ابوذر از دل سلمان خبر داشت او را می کشت!
دلایل اعتبار سنّت نبوی
