احادیث داستانی لا سیف الا ذو الفقار

تاریخ الطبری عن أبی رافع:

لَمّا قَتَلَ عَلِی بنُ أبی طالِبٍ أصحابَ الأَلوِیةِ أبصَرَ رَسولُ اللّهِ(ص) جَماعَةً مِن مُشرِکی قُرَیشٍ، فَقالَ لِعَلِی: اِحمِل عَلَیهِم، فَحَمَلَ عَلَیهِم، فَفَرَّقَ جَمعَهُم، وقَتَلَ عَمرَو بنَ عَبدِ اللّهِ الجُمَحِی.

قالَ: ثُمَّ أبصَرَ رَسولُ اللّهِ(ص) جَماعَةً مِن مُشرِکی قُرَیشٍ، فَقالَ لِعَلِی: اِحمِل عَلَیهِم، فَحَمَلَ عَلَیهِم فَفَرَّقَ جَماعَتَهُم، وقَتَلَ شَیبَةَ بنَ مالِک أحَدَ بَنی عامِرِ بنِ لُؤَیا¨.

فَقالَ جِبریلُ: یا رَسولَ اللّهِ، إنَّ هذِهِ لَلمُؤاساةُ.

فَقالَ رَسولُ اللّهِ(ص): إنَّهُ مِنّی وأنَا مِنهُ.

فَقالَ جِبریلُ: وأنَا مِنکما، قالَ: فَسَمِعوا صَوتا:

لا سَیفَ إلاّ ذُو الفَقارِ ولا فَتی إلاّ عَلِی[۱]

تاریخ الطبری ـ به نقل از ابو رافع ـ:

هنگامی که علی بن ابی طالب(ع)[در نبرد اُحد،] پرچمداران را کشت، چشمان پیامبر(ص) بر گروهی از مشرکان قریش افتاد. به علی(ع) فرمود: «بر آنان یورش ببر!».

علی(ع) بر آنان حمله برد و آنان را پراکنده ساخت و عَمرو بن عبد اللّه جُمَحی را به قتل رسانید. پس، چشمان پیامبر(ص) بر گروهی دیگر از مشرکان قریش افتاد و به علی(ع) فرمود: «بر آنان یورش ببر!».

علی(ع) بر آنان حمله کرد و آنان را پراکنده ساخت و شَیبة بن مالک، یکی از افراد قبیله بنی عامر بن لؤی را به قتل رسانید. در این هنگام، جبرئیل(ع)گفت: ای پیامبر خدا! این همان مواسات است. آن گاه، پیامبر خدا فرمود: «به راستی که او از من است و من از اویم»، و جبرئیل(ع) گفت: و من از شمایم.

آن گاه، صدایی را شنیدند که می گفت: «شمشیری جز ذو الفقار و جوان مردی جز علی نیست».

[۱]. تاریخ الطبری ج ۲ ص ۵۱۴، حکمت نامه جوان ص ۳۵۰.