احادیث داستانی نشانه برادری حقیقی

کشف الغمّة عن الحَجّاج بن أرطاة:

قالَ أبو جَعفَرٍ(ع): یا حَجّاجُ، کیفَ تَواسیکم؟ قُلتُ: صالِحٌ یا أبا جَعفَرٍ.

قالَ: یدخِلُ أحَدُکم یدَهُ فی کیسِ أخیهِ فَیأخُذُ حاجَتَهُ إذَا احتاجَ إلَیهِ؟ قُلتُ: أمّا هذا فَلا!

فَقالَ: أما لَو فَعَلتُم مَا احتَجتُم.[۱]

کشف الغمّة ـ به نقل از حَجّاج بن اَرطات ـ:

امام باقر(ع) فرمود: «ای حَجّاج! مواسات شما چگونه است؟».

گفتم: خوب است، ای ابو جعفر!

فرمود: «آیا هر گاه فردی از شما نیاز پیدا کند، دستش را در جیب برادرش می کند و به اندازه نیازش بر می دارد؟».

گفتم: در این حد، نه!

فرمود: «اگر این گونه رفتار کرده بودید، نیازمند نمی شدید».

[۱]. کشف الغمّة: ج ۲ ص ۳۳۳، دانشنامه قرآن و حدیث ج ۴ ص ۲۹۸.