صداقت اقتضا می کند فروشنده در امانت فروشی، چیزی بر مبلغ تعیین شده نیفزاید تا اضافی را برای خود بردارد.
تهذیب الأحکام عن خالد القلانسی:
قُلتُ لِأَبی عَبدِ اللّهِ(ع): الرَّجُلُ یجیئُنی بِالثَّوبِ فَأَعرِضُهُ، فَإِذا اُعطیتُ بِهِ الشَّیءَ زِدتُ فیهِ وأَخَذتُهُ، قالَ: لا تَزِدهُ، قُلتُ: ولِمَ؟
قالَ: ألَیسَ أنتَ إذا عَرَضتَهُ أحبَبتَ أن تُعطی بِهِ أوکسَ مِن ثَمَنِهِ؟ قُلتُ: نَعَم، قالَ: لا تَزِدهُ.[۱]
تهذیب الأحکام ـ به نقل از خالد قلانسی ـ:
به امام صادق(ع) گفتم: شخصی جامه ای نزدم می آورد [تا آن را برایش بفروشم] و من آن را به فروش می گذارم و چون کسی برایش قیمت داد، مبلغی به آن اضافه می کنم و خودم بر می دارم. امام(ع) فرمود: «اضافه نکن». گفتم: چرا؟ فرمود: «آیا نه این است که وقتی آن را به فروش می گذاری، دوست داری زیر قیمتش به تو پیشنهاد شود؟». گفتم: چرا. فرمود: «اضافه نکن».
[۱]. تهذیب الأحکام: ج ۷ ص ۵۸ ح ۲۵۲، وسائل الشیعة: ج ۱۲ ص ۲۹۰ ح ۲۲۸۱۷، دانشنامه قرآن و حدیث، ج ۱۷، ص ۲۰۰.
