2869

وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السّلَامُ إِذَا حَزَنَهُ أَمْرٌ وَ أَهَمّتْهُ الْخَطَايَا. دعای آن حضرت در هنگامی که کاری او را اندوهگين می‌ساخت و خطاها او را پريشان می‌کرد.

 2652

وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ، عَلَيْهِ السّلَامُ عِنْدَ الِاسْتِسْقَاءِ بَعْدَ الْجَدْبِ. دعای آن حضرت هنگام طلب باران پس از قحطی و خشکسالی.

 9685

وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السّلَامُ فِي مَكَارِمِ الْأَخْلَاقِ وَ مَرْضِيّ الْأَفْعَالِ. دعای آن حضرت در طلب اخلاق ستوده و افعال پسنديده.

 2442

وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السّلَامُ إِذَا دُفِعَ عَنْهُ مَا يَحْذَرُ، أَوْ عُجّلَ لَهُ مَطْلَبُهُ. دعای آن حضرت هنگامی که خطری از او می‌گذشت، يا مطلبی که داشت بزودی بر آورده می‌شد

 7994

وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السّلَامُ إِذَا ذُكِرَ الشّيْطَانُ فَاسْتَعَاذَ مِنْهُ وَ مِنْ عَدَاوَتِهِ وَ كَيْدِهِ. دعای آن حضرت هنگامی که شيطان را بياد می‌آورد و از او و دشمنی و مکر او، به خدا پناه می‌برد.

 7644

وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا اسْتَقَالَ مِنْ ذُنُوبِهِ، أَوْ تَضَرَّعَ فِي طَلَبِ الْعَفْوِ عَنْ عُيُوبِهِ. دعای آن حضرت هنگامی که از گناهان خود طلب گذشت می‌کرد، يا در طلب عفو از عيوب خود زاری می‌نمود.

 4978

وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا مَرِضَ أَوْ نَزَلَ بِهِ كَرْبٌ أَوْ بَلِيَّةٌ. دعاي آنحضرت به وقت بيماري یا روى آوردن اندوه و بلا.

 2348

وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا اعْتُدِيَ عَلَيْهِ أَوْ رَأَى مِنَ الظَّالِمِينَ مَا لَا يُحِبُّ. دعاي آنحضرت در دادخواهي از ستمگران، یا هرگاه ستمى به او مى‌‏رسید.

 2498

وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي طَلَبِ الْحَوَائِجِ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى. دعاى آن حضرت در طلب حوائج از خداى متعال.

 1945

وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الِاعْتِرَافِ وَ طَلَبِ التَّوْبَةِ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى. دعاي آنحضرت در اقرار به گناه.

 2429

وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ بِخَوَاتِمِ الْخَيْرِ. دعاي آنحضرت در عاقبت به خيري

 815

چند تن از یاران امام علی(ع) از همراهی آن حضرت باز ایستادند.

 2074

وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا عَرَضَتْ لَهُ مُهِمَّةٌ أَوْ نَزَلَتْ بِهِ، مُلِمَّةٌ وَ عِنْدَ الْكَرْبِ. دعای آن حضرت به هنگامی که برای وی مهمی دست میداد یا رنجی فرود می آمد وبه وقت اندوه.

 957

روایتی از ماجرای یوم الانذار ار منابع اهل سنت