ابوالمعالى كلباسى (فرزند محمد ابراهيم و پدر ابوالهدى كلباسى) از بزرگان دانشمندان اماميه به شمار مى رود كه در نيمه دوم قرن سيزده تا اوائل قرن چهاردهم هجرى مى زيسته، در ماه شعبان سال ۱۲۷۴ در اصفهان متولد شده و در ۲۷ صفر سال ۱۳۱۵ وفات يافته است. وى نزد بزرگانى چون سيد محمد بن عبدالصمد شهشهانى و سيد حسن مدّرس اصفهانى و ديگران، درس خوانده و به مراتب كمال و فضيلت و اجتهاد، دست يافته است. در فقه و اصول و رجال، متبحّر و در تتبّع، سرآمد بوده است. از او آثار و تأليفات بسيارى به يادگار مانده است كه در كتب تراجم و شرح حال رجال، ياد شده و بدون استثنا مفيد و قابل استفاده اند.